ဘာေတြျဖစ္ကုန္ႀကၿပီလဲ

က်ေနာ္ ABSDF မွာ ၁၉၈၉ ခု ကေန ၂၀၀၀ အထိ ရဲေဘာ္၊ တပ္စိတ္မွဴး၊ တပ္ခြဲမွဴး၊ စခန္းေကာ္မီီတီ။ အလုပ္အဖြဲ႔ တာ၀န္ခံ၊ ဗဟိုေကာ္မီတီ၀င္ ..စသျဖင့္ တာ၀န္အဆင့္အသီးသီးထမ္းေဆာင္ခဲ့ဘူးပါတယ္။

ဆက္သြယ္ေရးဌာနမွာလဲ တာ၀န္ယူဘူးပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္တခိ်ဳ့ရဲေဘာ္ ေခါင္းေဆာင္ေတြေတာင္ မသိတဲ့သတင္း ေတြ သိခဲ့ဘူးပါတယ္။ ၁၉၉၆ ေပါင္းစည္းေရး ညီလာခံေနာက္ပိုင္း ABSDF ေထာက္ပံ့ေရး တာဝန္ခံအျဖစ္ တာဝန္ ေပးခံရလုိ့ စခန္းအေတာ္မ်ားမ်ားနဲ႔ ၿမိဳ႔ေပၚရုံးေတြဆီကိုလည္း အေခါက္ေခါက္သြားလာၿပီး အျခားအဖြဲ႔ေခါင္းေဆာင္ မ်ားနဲ႔လည္း ထိေတြ႔ဆက္ဆံခဲ့ရပါတယ္။

ေနာက္ပိုင္း ၂၀၀၀ ခုႏွစ္ AB ကေနလူ႔ေဘာင္သစ္ကိုသြားေပါင္းတဲ့ အဖြဲ႔ထဲပါသြားပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ လူ႔ေဘာင္သစ္ မွာ ဘာတာ၀န္မယူခဲ့ဘဲ အမည္ဝင ္လူ႔ေဘာင္သစ္အျဖစ္ ၿပီးခဲ့တ့ဲႏွစ္အထိ ရွိေနခဲ့ပါတယ္။ တကယ္က AB က ထြက္ထဲက အလုပ္သမားေရးပဲ သီးသန္႔ လုပ္ေနခဲ့ပါတယ္။
က်ေနာ္စာေရးေလ့ ေရးထ မရိွပါ။ ေဖ့ဘြတ္ကို ၂၀၁၀ ေလာက္မွာ စဖြင့္ျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ့္ရုံးမွာ ေခတၱ volunteer လာလုပ္တဲ့ သူငယ္ခ်င္း ႏိုင္ငံျခားသား တစ္ေယာက္က မိတ္ဆက္ေပးလုိ႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ပုံမွန္ မတက္မျဖစ္ပါ။ အဲဒီကာလက စိတ္သိပ္မ၀င္စားတာေရာ လက္ေတြ႔အလုပ္ေတြနဲ႔ ရွဳပ္ေနတာေရာ ေၾကာင့္ပါ။ ေနာက္ၿပီး အဲဒီအခ်ိန္က သတင္းေတြကို Blog ေတြမွာပဲ မွာအဖတ္မ်ားေနလို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ၂၀၁၂ ေနာက္ပိုင္း ေလာက္ေရာက္ေတာ့ မၾကာခန သုံးျဖစ္လာပါတယ္။ သုံးတယ္ဆိုတာကလဲ ဖြင့္ၿပီး သူမ်ားေရးတာ လုိက္ဖတ္ ကြဲသြားတာ ၾကာၿပီျဖစ္တဲ့ မိတ္ေဆြအခ်ဳိ႔နဲ႔ ေဖ့ဘြတ္မွာ ျပန္ေတြ႔ၿပီး စကားစျမည္ေလး ေျပာေလာက္ေပါ့၊ ဒါေတာင္ တခ်ဳိ႔ မိတ္ေဆြေတြ ပို႔ထားတဲ့ မက္ေဆ့ခ်္ေတြဆို တႏွစ္ေလာက္ၾကာမွ ျပန္ေတြ႔ၿပီး အေၾကာင္းျပန္တာ ေနာက္က် လုိ႔ မိတ္ပါ ပ်က္သြားေသးတယ္။ တခ်ဳိ႔ မိတ္ေဆြဆို သူတို့ Post ေတြတင္တာေတြကို like လုပ္ရေကာင္းမွန္း မသိလို႔ အမ်က္ေတာ္ရွၿပီး unfriend လုပ္သြားတာလည္း ခံရဘုူးတယ္။

၂၀၁၃ မွာေတာ့ ေန့တိုင္းနီးပါး ေဖ့ဘြတ္ကိုသုံးျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီမွာ ျပႆနာ တက္ပါေတာ့တယ္။ ေဖ့စ္ဘြတ္ေပၚ မွာ တခ်ဳိ႔လူေတြ က်ေနာ္တို႔ ရဲေဘာ္ေဟာင္းေတြအပါအ၀င္ ကိစၥတခ်ဳိ႔ေတြမွာ အခ်က္အလက္ ေသေသခ်ာခ်ာ မသိဘဲနဲ႔ ျငင္းၾကခုံၾက ရန္ျဖစ္ၾကတာ ေတြ႔ေတြ႔လာပါတယ္။

တခ်ဳိ႔ကလဲ ကိုယ္ျဖတ္သန္းဘူးတာ သိခဲ့ဘူးတာ တဆင့္ၾကားတာေတြနဲ႔ ေသေသခ်ာခ်ာမသိဘဲ ဝင္သုံးသပ္ၾက ေရးၾက ေျပာၾကတာေတြ ေတြ႔လာပါတယ္။ ၾကားဘူးနားဝနဲ႔ ဝင္ေရာတဲ့လူေတြလဲ ေတြ႔လာပါတယ္။ အခ်ဳိ႔ ကိစၥ ေတြမွာ ေတာ္ေတာ္လြဲလြဲဲႀကီးေတြ ေျပာေနၾက၊ ေရးေနၾကတာ ကိုလည္း ေတြ႔ရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေသေသခ်ာခ်ာ သိတဲ့ အဲဒီအခ်ိန္က တာ၀န္ရိွတဲ့သူေတြက ဝင္မေျပာျပ မရွင္းျပၾကပါဘူး။ ျဖစ္ႏိုင္တာကေတာ့ ကိုယ္တာဝန္ယူ တဲ့ အခ်ိန္ မွားသြားတဲ့ကိစၥ ျပန္မေဖာ္ခ်င္တာလဲ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ရဲေဘာ္ေတြက အထင္နဲ႔ ျငင္းၾကခုံၾက ရန္ျဖစ္ၾကေပါ့။ ေဘးကဝင္ၿပီး ဆြခ်င္တဲ့လူေတြကလည္း ဝင္ဆြၾကနဲ႔ ပိုရွဳပ္ရွဳပ္သြားတာလဲ ေတြ႔ရပါရဲ့။

ေျမာက္ပိုင္းကိစၥ ဆိုလည္း စၿပီး ေရးၾက ေျပာၾကအခ်ိန္မွာ တာ၀န္ရိွသူေတြက ဝန္မခံဘူး။ တကယ္ ေသေသ ခ်ာခ်ာ သိတဲ့လူေတြကလည္း နႈတ္ဆိတ္ေနတယ္။ ပြသထက္ ပြလာၿပီး မရွင္းမျဖစ္ေတာ့မွပဲ statement ေတြ ထုတ္ၾက။ ေတာ္ေတာ္ေနာက္က်မွပဲ ေတာင္းပန္ပါတယ္တို႔ အသိအမွတ္ျပဳပါတယ္တို႔ လုပ္ေတာ့.. အဖြဲ႔အစည္း ရဲ့ပုံရိပ္ လက္နက္ကိုင္ေက်ာင္းသားေတြရဲ့ ပုံရိပ္က ေတာ္ေတာ္ ထိသြားခဲ့ ၿပီးပါၿပီ။
တကယ္ေတာ့ အစပိုင္းမွာ ေအဘီစခန္း (၁၇) ခု ထိုင္း-ဗမာနယ္စပ္ တစ္ေလွ်ာက္ ေအာက္ဖက္တနသၤာရီ ကေန အထက္ ကခ်င္ နဲ႔အေနာက္ဖက္ အထိရိွခဲ့ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။

အဲဒီတုန္းကနယ္ေျမျခားေနရင္ စခန္းတခုကရဲေဘာ္နဲ႔ ေနာက္စခန္းတခုက ရဲေဘာ္သိၾက ဆုံုၾကဖို႔ ဆိုတာ မလြယ္ပါ။(က်ေနာ္နဲ႔ ကိုမင္းေဇာ္ဆို တပ္ရင္းတစ္ခုထဲ ဆိုေပမဲ့ သူကအလယ္ပိုင္းမွာ တာဝန္က်လို႔ ၁၉၉၂ က သြားလိုက္တာ ၁၉၉၈ မွ ျပန္ေတြ႔ၾကပါတယ္။) ခရီးသြားလာေရး အခက္အခဲ လုံျခံဳေရး အခက္အခဲေၾကာင့္ပါ။ ထို႔အတူ တျခားစခန္း ေတြနဲ႔ ဗဟို မွာျဖစ္ပ်က္သြားတာကိုလည္း မိ္မိတို့စခန္းေတြက မသိလုိက္တာအမ်ားႀကီးပါ။ စခန္းေကာ္မီတီဝင္မ်ား ဗဟိုေကာ္မီတီဝင္မ်ား ျပန္လာေျပာျပမွ သိၾကရတာပါ။

အခုတေလာ တခ်ဳိ႔ ေျပာေနေရးေနတာေတြ ေတြ႔ေတာ့ က်ေနာ္လည္း သိခဲ့ၾကဳံခဲ့တာေလးေတြ ေရးခ်င္စိတ္ ေပါက္လာပါတယ္။ ေနာက္တခုက ABSDF နဲ႔ နယ္စပ္ မွာေတြ႔ၾကံဳခဲ့တာ ေလးေတြကို မေမ့ခင္ ရွယ္ခဲ့ခ်င္တာ လဲ ပါပါတယ္။

ပထမဆုံးအေနနဲ႔ေတာ့ ဟိုတေလာက လက္နက္ခ် သစၥာေဖာက္သြားတဲ့လူ မီဒီယာမွာျပန္ေပၚလာေတာ့ ရဲေဘာ္ေဟာင္း မ်ား ေဆြးေႏြးေနတဲ့ပုံစံကို ေတာ္ေတာ္ေလး အံၾသရပါတယ္။ တစ္ေယာက္ကဆိုရင္ အခု ကိုယ့္လူေတြ (အတိုက္အခံေတြ) ရန္သူနဲ႔ေတာင္ ေပါင္းလုပ္ေနၾကၿပီ ဆိုေတာ့ ဘာမွေျပာစရာ မရိွေတာ့ပါဘူးတုိ႔၊ စိတ္ကိုေျပာင္းနိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားေနတယ္ တို႔ ဆိုတဲ့သေဘာ ေရးတာလဲ ေတြ႔လိုက္ရပါတယ္။

က်ေနာ္သိသေလာက္ဆိုရင္ အဲဒီလူဟာ ရိုးရိုးျပန္သြားတာ မဟုတ္ပါ။ အဖြဲ႔အစည္း အခ်က္အလက္ေတြကို ရည္ရြယ္ခ်က္ ရိွရိွ ေသေသခ်ာခ်ာကူးယူၿပီး မဲေဆာက္ Guest House 2 ကေန ရန္သူ့နဲ႔ ဆက္သြယ္ၿပီး သြားတာပါ။ အဲဒီအခ်ိန္က AB အဖြဲ႔ဝင္ ဆိုရင္ေထာက္လွမ္းေရးက ျပည္တြင္းမွာ အေသရရ အရွင္ရရပါ။ သူက သုေတသနဌာန တာဝန္ခံပါ။ တိတ္ တိတ္ေလး ျပန္သြားေနဖို႔ ဆိုတာ ဘယ္လုိမွမျဖစ္ႏိုင္ပါ။ အဲဒီကိစၥ ဆက္သြယ္ေရးဌာနက ရဲေဘာ္မ်ားမ်ား ေကာင္းေကာင္း သိခဲ့ပါတယ္။ (သူ့့အရင္ကဆို ဗဟိုေထာက္ပံံ့ေရးတာ၀န္ခံ ေအာင္ဟိန္း အဖဲြ႔ ေငြေတြ မၿပီးလစ္သြားလုိ႔ AB တပ္ရင္းေတြ ငါးပိေရက်ဲနဲ႔ ၂ လေလာက္ ေလြးခဲ့ရပါေသးတယ္။ ေလာ္ကြားလူ ဗဟိုက ဝက္ႀကီးကိုေတာင္ ေအာင္ဟိန္းဆိုၿပီး နံမည္ေပးခဲ့ ပါေသးတယ္။)

လက္နက္ခ်တာ အညံ့ခံတာ သစၥာေဖာက္တာနဲ႔ အေၾကာင္း အမ်ဳိးမ်ဳိးေျကာင့္ ျပန္ေရာက္သြားတာ နိုင္ငံေရးအရ ေတြ႔ဆုံ တာ ေပါင္းလုပ္တာ မတူဘူး ဆိုတာေလာက္ေတာ့ စာဖတ္ေလ့ရိွတဲ့ ရိုးရိုးျပည္သူ တစ္ေယာက္ေတာင္ ခြဲျခား သိနိုင္ပါတယ္။

အားလုံးကို အတူူတူပဲလို႔ သေဘာထားၾကမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ဥပမာအေနနဲ႔ ေျပာရရင္ သံဃာစင္ေပၚမွာ ဘုန္းႀကီးေတြေရာ လူေတြ ေခြးေတြေရာ အတူတူေရာၿပီး တက္ထိုင္ေနသလို ျဖစ္ေတာ့မွာပဲလုိ႔ ထင္မိပါတယ္။ နိုင္ငံျခားေရာက္ ရဲေဘာ္ တစ္ေယာက္က က်ေနာ္ကို ေျပာပါတယ္။ ဟိုေခါင္းေဆာင္ ဒီေခါင္းေဆာင္ေတြ သြားၾကလာၾက အဖြဲ႔အစည္းေတြ ေတြ႔ၾက ဆုံၾကဆိုေတာ့ ျမန္မာျပည္ႀကီး တကယ္ ေျပာင္းသြားၿပီ ယူဆလုိ႔ သူေတာင္ ျမန္မာျပည္ ျပန္ေနမလားလုိ႔ စဥ္းစားေနတယ္ လုို႔ ေျပာလုိ႔ သိ္သေလာက္ ရွင္းျပခဲ့ရပါတယ္။

တခ်ဳိ႔ အရပ္သားေတြကေတာင္ ျမန္မာျပည္အေျခအေနကုိ္ ကိုယ့္လူေတြထက္ပုိ နားလည္သလုိ ျဖစ္ေနပါတယ္။ သူတို႔ ေတြက နွစ္ရွည္လမ်ား ဘာမွမလုပ္ႏိုင္ဘဲ ငုတ္တုတ္ခံ ခဲ့ရလို႔လား လက္ရိွသူတို႔ မိဘေဆြမ်ဳိးေတြ ျမန္မာျပည္ ထဲမွာ ဆက္ၿပီး အံႀကိတ္ခံေနရလုိ႔မ်ား ပိုသေဘာေပါက္ လြယ္သလားလုိ႔လဲ ေတြးမိျပန္ပါတယ္။
ကိုယ့္လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ႏိုင္ငံျခား ေရာက္ေနတာၾကာၿပီး သတင္းဆိုတာ အင္တာနက္ ေရဒီယိုေလာက္ကပဲ ၾကားၿပီး လက္ေတြ႔ ခံစားေနရတဲ့ ျပည္သူေတြနဲ႔ ကင္းကြာသြားလုိ႔မ်ားလား၊ ဒါမွမဟုတ္ Multiculture ေတြ Different Ideology ေတြနဲ႔ ပိုၿပီး သေဘာထားေတြ ႀကီးလာ က်ယ္ျပန္႔လာလို႔ အေတြးေတြ ေျပာင္းကုန္ၾကသလား လုိ႔လဲဲ ဆက္ေတြး ေနမိပါ ေသးတယ္။

ေဇာ္ဝင္းလြင္ (RIT)