ျမန္ မာျပည္မွာ တည္ရိွေနတဲ့ ျပႆနာေပါင္းမ်ားစြာကို ေျဖရွင္းဖို့ရာမွာ ဘယ္လမ္းကို ဘယ္လိုသြားလို့ ဘယ္လို ေဆာင္ရြက္ျက မွာတုန္းဆိုတာ စိတ္ဝင္စားဖို့ေကာင္းပါတယ္။ တခ်ိန္ထဲမွာလည္း ဒီမိုကေရစီ ဆိုတာကို အေကာင္အထည္ ေဖာ္ေနတယ္ လို့လည္း လက္ရိွအစိုးရ ဆိုထားျပန္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ျမန္မာျပည္မွာ အစိုးရ ေျပာေနတဲ့ ဒီမိုကေရစီ ဖြံ႔ျဖိုးေရးနဲ့ ပတ္သက္တဲ့ လုပ္ရပ္ေတြဟာ အေတာ္ကေလး ေနွးေကြးေနေသးတယ္လို့ ေျပာမယ္ဆိုရင္လည္း မမွားပါဘူး။ ရွင္းရွင္း ေျပာရရင္ မီဒီယာေတြ အေတာ္ကေလး ေရးသားေဖာ္ျပ ႏိုင္ခြင့္ရိွတာရယ္၊ ဆႏၵျပခြင့္တခ်ဳိ႔ ရရိွတာရယ္ကလဲြလို့ ဒီမိုကေရစီဟာ ဘယ္ဆီေနမွန္း ေတာင္ မသိေသးပါဘူး။
ျမန္မာျပည္မွာ အခုရင္ဆိုင္ေနရတဲ့ ျပႆနာေတြက မ်ားေျမာင္လွပါတယ္။ ျပည္သူေတြရဲ့ အမွန္တကယ္ မဲဆႏၵနဲ့ အတည္ျပု ထားတာ မဟုတ္တဲ့ ၂ဝဝ၈ ဖဲြ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ၊ အဲဒီဖဲြ႔စည္းပံုအရ အာဏာစြမ္း အျပည့္အဝရရိွေနတဲ့ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ား၊ ျကိုတင္မဲဆိုတဲ့ မဲေတြနဲ့ အစိုးရျဖစ္လာတဲ့ အခုလက္ရိွအစိုးရ၊ ေခတ္အဆက္ဆက္ကေန အခုအထိ တည္ရိွေနတဲ့ လယ္သိမ္း ေျမသိမ္းကိစၥေတြ၊ သဘာဝအရင္းအျမစ္ေတြကို စိတ္ျကိုက္ထုတ္ယူေနတဲ့ အေျခအေန၊ ေျကာက္မက္ဖြယ္ ေကာင္းေလာက္ေအာင္ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ ပ်က္သုဥ္းလာေနမႈ၊ ခရိုနီေတြရဲ့ ျကီးမားဆဲ အခန္းက႑၊ ဆင္းရဲနြမ္းပါးမႈကို ကတိေပးထားသလို မေလွ်ာ့ျခႏိုင္ေသးတာ၊ ဘာမွ အာဏာမရိွတဲ့ လႊတ္ေတာ္၊ တရုတ္ကုမၸဏီမ်ားရဲ့ ျသဇာရိပ္ ျကီးသထက္ျကီးလာျခင္း၊ ျပည္နယ္ေတြ ျပည္နယ္အေရးကို ကိုယ္တိုင္စီမံခန့္ခဲြႏိုင္ခြင့္ အမွန္တကယ္ မရေသးတဲ့ ကိစၥ၊ တိုင္းရင္းသားေရးရာ ျပႆနာေတြ မေျပလည္ေသးပဲ ဟိုေနရာဒီေနရာေတြမွာ တိုက္ပဲြေတြ ဆက္ရိွေနေသးတာ၊ လာမယ့္ ၂ဝ၁၅ ေရြးေကာက္ပဲြ ျဖစ္ႏိုင္ေျခ ရိွ-မရိွ ဆိုတဲ့ အေျပာအဆိုမ်ဳိး၊ ပညာေရး က်န္းမာေရး နိမ့္က်မႈကို မျမွင့္တင္ႏိုင္ေသးတာ၊ ႏိုင္ငံသားအမ်ားစု လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားကို ေစ်းခ်ဳိခ်ဳိနဲ့ မသံုးစဲြႏိုင္ေသးတာ၊ ၂ဝ၁၅ ေရြးေကာက္ပဲြမွာ ဘယ္လို မဲေပးတဲ့ စနစ္ကို အသံုးျပုျကမွာလဲ စသျဖင့္ စံုလွပါတယ္။ ေနာက္ထပ္လည္း က်န္ပါေသးတယ္။ ေရးရင္ ကုန္ႏိုင္မွာ မဟုတ္လို့ ဒီေလာက္ပဲ ေဖာ္ျပပါရေစ။
အဲသေလာက္ ျပႆနာေတြ မ်ားေျမွာင္လွျပီး အဓိက်တဲ့ ျပႆနာေတြကို မေျဖရွင္းႏိုင္ေသးသေရြ့ ဒီတိုင္းျပည္ဟာ ဘယ္မွ ေရာက္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဖြံ႔ျဖိုးေရးတို့ ဘာတို့ ေျပာေနတာဟာ လြမ္းေကာင္းေအာင္ ေျပာတဲ့သေဘာသာ ျဖစ္ေနပါတယ္။ တကယ္တန္းေျပာရရင္ ျမန္မာျပည္ဟာ ဘာရုပ္မွ မေပါက္ေသးပါဘူး။
ဒီမိုကေရစီမွာ အားေကာင္းတဲ့ အတိုက္ခံပါတီဆိုတာ ရိွရပါတယ္။ ဒါမွမဟုတ္ရင္ ကေမၻာဒီးယားလို ျဖစ္ေနပါလိမ့္မယ္။ ကေမၻာဒီးယားမွာ အပတ္တိုင္း ဟြန္ဆန္ ႏိုင္လို့ ဝန္ျကီးခ်ဳပ္ျဖစ္ပါတယ္။ သူ့သားက ျကယ္နွစ္ပြင့္ဆိုလား ျကယ္သံုးပြင့္ ဆိုလား ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျကီး အဆင့္လို့ ဆိုပါတယ္။ အေမရိကန္ ဝက္စ္ပိြုင့္ စစ္တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းဆင္းျဖစ္သလို၊ အဂၤလန္ ႏိုင္ငံကေန စီးပြားေရးဆိုင္ရာ မဟာဝိဇၨာဘဲြ႔လည္း ရရိွခဲ့သူပါ။ ဒါေပမဲ့ ကေမၻာဒီးယားႏိုင္ငံဟာ ဒိီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံေတာ္လို့ အခုအထိ မေျပာႏိုင္ေသးပါ။ ဘာေျကာင့္တုန္း ဆိုေတာ့ အထက္ကေျပာခဲ့သလို အတိုက္ခံပါတီဆိုတာေတြကို တရားမွ်တမႈနဲ့ အညီ ရွင္သန္ခြင့္ မေပးထားတာေျကာင့္ပါ။ အတိုက္ခံပါတီေတြ အားမေကာင္းေတာ့ ေနာက္ဆံုးမွာ ေရြးေကာက္ပဲြလုပ္တိုင္း အာဏာရလက္စ အစိုးရသာ ျပန္ျပီး အာဏာရတာ မဆန္းေတာ့သလို ျဖစ္ေနပါတယ္။ အတိုဆံုးေျပာရရင္ ပါတီစံု ဒီမိုကေရစီ သြားတဲ့လမ္းမွာ အင္အားေကာင္းတဲ့ အတိုက္ခံဆိုတာ ရိွကို ရိွမွ ဟိုဖက္ဒီဖက္ အစြန္းေတြကို ထိမ္းသိမ္းႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။
အင္ဒိုနီးရွားႏိုင္ငံကေတာ့ ဒီေနရာမွာ အေရွ့ေတာင္အာရွ ႏိုင္ငံမ်ားအတြင္း အေတာ္ေလး လြတ္လပ္ပြင့္လင္းလာတယ္လို့ ေျပာႏိုင္ပါတယ္။ သူတို့လည္း တခ်ိန္တုန္းက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဟာင္း သမၼတဆူဟာတိုရဲ့ ဖဲြ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒေအာက္မွာ ပိျပားေနခဲ့ရတဲ့ တိုင္းျပည္တခုပါ။ အင္ဒိုနီးရွားစစ္တပ္က ၂၅% ပါလီမန္မွာ အသားလြတ္ ဝင္ေနရာယူခဲ့ပါတယ္။ ႏိုင္ငံျခား ရင္းနီွးျမႇဳပ္နံွမႈ မွန္သမွ် သမၼတ ဆူဟာတို လက္ေအာက္ကပဲ သြားရေလ့ရိွပါတယ္။ အဲတာေျကာင့္ သမၼတ ဆူဟာတိုနဲ့ သူရဲ့ မိသားစု၊ သူတို့ စီးပြားဖက္ေတြဟာ ရက္ရက္စက္စက္ ခ်မ္းသာျကပါတယ္။ သမၼတ ဆူဟာတိုရဲ့ ႂကြယ္ဝမႈဟာ အေမရိကန္ ေဒၚလာ ၁၅ဘီလီယံ ကေန ဘီလီယံ ၂ဝ ေက်ာ္ေလာက္အထိ ရိွခဲ့တယ္လို့ ေျပာျကပါတယ္။ အဲသေလာက္ ခ်မ္းသာျကြယ္ဝျပီး ျသဇာျကီးမားခဲ့တဲ့ အုပ္စုျကီးဟာ ေနာက္ဆံုးေတာ့ လူထုအံုျကြမႈေျကာင့္ အာဏာေနရာက ဆင္းေပး ခဲ့ရပါတယ္။ သူတို့ဟာ သူတို့ ေနာင္တတရားရလို့ ဆင္းေပးသြားတာ မဟုတ္ပါ။
ဆူဟာတို အာဏာက ဆင္းသြားျပီး ေနာက္တက္လာတဲ့ အင္ဒိုနီးရွား ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ အဆက္ဆက္ဟာ အရပ္သားပဲ ျဖစ္ျဖစ္ စစ္တပ္ကလာတဲ့သူပဲ ျဖစ္ျဖစ္ တူညီတဲ့ အေတြးအျမင္တခု ရိွပါတယ္။ အဲဒီ အေတြးအျမင္ကလည္း အေတြ႔အျကံု မ်ားထဲက ရရိွလာတာပါ။ ဘာအေတြးအျမင္လည္းဆိုေတာ့ အင္ဒိုနီးရွားႏိုင္ငံမွာ တိုင္းရင္းသား ျပႆနာကို မွန္မွန္ကန္ကန္ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းဖို့ လိုလာျပီဆိုတဲ့ အေတြးအျမင္ပါ။ သူတို့တိုင္းျပည္မွာ မတူကဲြျပားတဲ့ တိုင္းရင္းအုပ္စု ေလးရာေက်ာ္ ရိွပါတယ္။ ဒါေျကာင့္ မတူကဲြျပားတဲ့ ဘာသာစကားေတြကို ေျပာဆိုပါတယ္။ ကြ်န္းေပါင္း ေျမာက္မ်ားစြာနဲ့ စုဖဲြ႔ထားတဲ့ ႏိုင္ငံျဖစ္တာေျကာင့္ အဲဒီ တိုင္းရင္းသား အုပ္စုေတြဟာ ျပန့္နံွ့ျပီးတည္ရိွပါတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာလို တဆက္တစပ္ထဲ ရိွတဲ့ ေျမျကီးေပၚမွာ ရိွတာမ်ဳိးမဟုတ္ပါ။
တိုင္းရင္းသား ျပႆနာကို ေျကလည္ေအာင္ ေျဖရွင္းဖို့ ပထမဆံုး လုပ္ရပ္ကေတာ့ ဆူဟာတိုလက္ထက္က အတင္းအဓမၼ ခ်မွတ္က်င့္သံုးခဲ့တဲ့ စစ္တပ္ဗဟိုျပုတဲ့ ဖဲြ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ဖ်က္သိမ္းလိုက္ပါတယ္။ ေနာက္သက္ဆိုင္ရာ တိုင္းရင္းသား အုပ္စု အသီးသီးနဲ့ စကားေျပာပါတယ္။ စစ္စစ္မွန္မွန္ ေျပာတာပါ။ အခုျမန္မာျပည္မွာ လုပ္ေနတဲ့ ျငိမ္းခ်မ္းေရး လုပ္ငန္းစဥ္ အတိုင္းဆိုရင္ အင္ဒိုနီးရွားရဲ့ တိုင္းရင္းျပႆနာဟာ အခုအထိမေျပာနဲ့ ေနာက္ဆယ္သက္ ျကာေတာင္ ျပီးဦးမွာ မဟုတ္ပါ။ ဒီေနရာမွာ ေတြ႔ရတာက အင္ဒိုနီးရွား ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ့ တိုင္းျပည္ေကာင္းေစဖို့ ေစတနာကို ထင္ထင္ ရွားရွား ျမင္ရျခင္းပါ။ ျမန္မာျပည္မွာလို ျငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေနြးပဲြေခၚလိုက္ ေတာ္ေန ေသနတ္ ျပန္ေပါက္လိုက္ ဆိုတာမ်ဳိး မရိွခဲ့ပါ။ ဒါေပမဲ့ အင္ဒိုနီးရွားမွာတုန္းက ျကားထဲမွာ ဖ်က္ျမင္းေတြကလည္း ရိွေနေတာ့ အဲဒီ ကပ်က္ကရက္ေတြလည္း နိွမ္နင္းခဲ့ ရပါေသးတယ္။ တိုင္းျပည္ေကာင္းစားဖို့ ေစတနာလိုတယ္ ဆိုတာကို ေထာက္ျပ ခ်င္တာပါ။ ေစတနာ မပါရင္၊ ေစတနာမရိွရင္ ဘယ္နည္းကို သံုးသံုး ဘယ္ေဖာ္ျမူလာနဲ့ပဲ စခန္းသြားသြား ေအာင္ျမင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။
ဟိုတရက္ ျမန္မာပညာရွင္တဦးဆိုသူက လာမယ့္ ၂ဝ၁၅ ေရြးေကာက္ပဲြအတြက္ ေရြးေကာက္ပဲြစနစ္အသစ္တခု လိုအပ္ တယ္လို့ ဆိုတာကို ျကားလိုက္ပါတယ္။ ဒီပညာရွင္က မဲမ်ားသူအႏိုင္ယူဆိုတဲ့ အရင္ ေရြးေကာက္ပဲြပံုစံဟာ ျမန္မာျပည္ရဲ့ အေရြ့ကို အေနွာက္အယွက္ ျဖစ္ႏိုင္တယ္လို့ ဆိုပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ပီအာစနစ္နဲ့ ေရြးေကာက္ပဲြကို သြားမွာလား ဆိုေတာ့လည္း အဲဒီအတိုင္း သြားသင့္တယ္လို့ တိတိက်က် ေျပာျကားျခင္း မရိွပါ။ ဒါေပမဲ့ ပီအာစနစ္ကို စိတ္အေတာ္ ယိုင္ပံုေတာ့ ေပါက္ပါတယ္။ အဆိုပါ ပညာရွင္ ေျပာခ်င္တဲ့ အဓိက အေျကာင္းက နဂိုအသံုးျပုခဲ့တဲ့ မဲမ်ားသူအႏိုင္ရတယ္ ဆိုတဲ့ စနစ္ကို မက်င့္သံုးဖို့ အဓိကထားျပီး ေျပာတာလို့ ျမင္ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ဆန္းစစ္ ျကည့္ရင္ ျမန္မာျပည္ဟာ အဂၤလိပ္ လက္ထက္ကေန အခုအခ်ိန္အထိ က်င့္သံုးခဲ့တဲ့ မဲမ်ားသူအႏိုင္ရတဲ့ စနစ္ကို စြန့္လႊတ္ျပီး တခါမွ မက်င့္သံုးဘူးတဲ့ စနစ္ကို အသံုးျပုဖို့ဆိုတာ အဆင့္သင္ျဖစ္မျဖစ္ ဆိုတဲ့ ကိစၥက အေရးျကီးလာပါတယ္။ လာမယ့္ ေရြးေကာက္ပဲြမွာ ရံႈးႏိုင္တဲ့ ပါတီျကီး တခုအတြက္ ကိုယ္စားေျပာေပး ေနသလားလို့ ျမင္မိပါတယ္။ တိုင္းျပည္ တိုးတက္ေရးလို့ ေျပာေနတဲ့အပိုင္းမွာ ေစတနာ မရိွရင္၊ ေစတနာ မပါရင္ ဘယ္နည္းကိုသံုးသံုး တိုင္းျပည္တိုးတက္ ျငိမ္းခ်မ္းမွာ မဟုတ္ဘူးလို့ အတိအလင္း ေျပာလိုပါတယ္။
အခု လက္ရိွအာဏာရထားတဲ့ အစိုးရနဲ့ အာဏာေတြ အမ်ားျကီး ဆုပ္ကိုင္ခြင့္ရထားတဲ့ တပ္မေတာ္ ေခါင္းေဆာင္ေတြ အေနနဲ့ ျမန္မာျပည္က တိုင္းရင္းသား ျပႆနာကို ဘယ္လို ရႈျမင္ပါသလဲ။ လက္နက္ကိုင္ သူပုန္ေတြ၊ ေသာင္းက်န္းသူ ေတြလို့ ျမင္ထားပါသလား။ ဒါမွမဟုတ္ နွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ နစ္နာေနတဲ့ တိုင္းရင္းသား အခြင့္အေရးမ်ားအတြက္ လႈပ္ရွား ရုန္းကန္ ေနသူေတြလို့ သေဘာ ထားသလား။ သူပုန္ေတြ ေသာင္းက်န္းသူေတြလို့ ျမင္ေနဆဲ ဆိုရင္ေတာ့ ေခ်မႈန္းပစ္မယ္ ဆိုတဲ့ ဖက္က အားသာလိမ့္မယ္လို့ ထင္ပါတယ္။ ေခ်မႈန္းမယ္ဆိုတဲ့ အခံက ရိွေနဆဲဆိုရင္ေတာ့ အခု မျကာမျကာ ေတြ႔ဆံု ေနျကတဲ့ ေဆြးေနြးပဲြ ေတြဟာ အတုအေယာင္သေဘာသာ သက္ေရာက္ ပါလိမ့္မယ္။ သူတို့လည္း သူတို့အခြင့္အေရး အတြက္ တိုက္ပဲြဝင္သူေတြလို့ သေဘာထားႏိုင္ပါမွ ေဆြးေနြးပဲြေတြဟာ အဓိပၸါယ္ရိွတဲ့ ေဆြးေနြးပဲြေတြ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ အခြင့္အေရးအတြက္ တိုက္ပဲြဝင္သူ ေတြလို့ ျမင္ပါမွ တန္းတူေရးဆိုတာကို လက္ခံမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
တန္းတူေရးကို လက္ခံပါမွ အနာဂတ္မွာ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု တည္ေဆာက္ေရးဆိုတာ အသက္ဝင္ပါလိမ့္မယ္။ အလုပ္ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ တိုင္းရင္းသားအေရးဟာ စစ္စစ္မွန္မွန္ ေစတနာ ေရွ့ထားျပီး ေျဖရွင္းရမယ့္ အေရးလို့ သေဘာပိုက္ မိတယ္ဆိုရင္ ေရွ့မွာ ရလဒ္ေကာင္း ေတြကို ဆုပ္ကိုင္မိမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီကမွတဆင့္ တိုင္းျပည္တစံုလံုး တိုးတက္ေရးကို ေနွာင့္ေနွးေစတဲ့ ခရိုနီျပႆနာေတြ၊ အခြန္ေရွာင္တာေတြ၊ အႏိုင္က်င့္တာေတြ၊ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူ ကိစၥေတြကို ေကာင္းေကာင္း ကိုင္တြယ္ႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ စနစ္ေဟာင္းကို က်င့္သံုး ေနဆဲျဖစ္လို့ နိမ့္က်ေနတဲ့ ပညာေရး က်န္းမာေရး စီးပြားေရး စတာေတြကိုပါ တဆက္ထဲ ျမွင့္တင္ႏိုင္မွာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။
အင္ဒိုနီးရွားမွာတုန္းက အေျပာင္းအလဲ ျဖစ္ျပီးေနာက္ပိုင္း ခရိုနီတိုင္းကို အေရးယူတာမ်ဳိး မလုပ္ခဲ့ပါဘူး။ ဆူဟာတို လက္ထက္က ရုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ စားထားဝါးထားလို့ မျဖစ္မေန အေရးယူရမယ့္ သူမ်ဳိးေတြကိုေလာက္သာ ျပည္သူအမ်ား ေရွ့ေမွာက္မွာ အေရးယူအျပစ္ ေပးခဲ့တာပါ။ အင္ဒိုနီးရွားမွာ လုပ္ခဲ့ကိုင္ခဲ့တဲ့ နည္းနာက ညင္သာပါတယ္။
ေရွ့လာမယ့္ အနာဂတ္အတြက္ ျမန္မာျပည္ရဲ့ အေျပာင္းအလဲေတြ ေျဖာင့္ျဖူးဖို့၊ လမ္းသာဖို့ အတြက္ ေဆာင္ရြက္မယ္ ဆိုရင္ ေဆာင္ရြက္ရမယ့္ နည္းလမ္းေတြကေတာ့ တိုင္းျပည္တစံုလံုးအေပၚမွာ ေစတနာ ရိွတယ္ဆိုတာကို ရိုးရိုးသားသား ေဖာ္ေဆာင္ ျပသဖို့သာ လိုပါတယ္။ ျမန္မာပညာရွင္တဦး ေျပာေနသလို ဟိုလိုလုပ္မွ ဒီလိုလုပ္မွ၊ ဟိုနည္းကိုသံုးမွ ဒီနည္းကို သံုးမွ အဆင္ေျပလိမ့္မယ္၊ ေအာင္ျမင္လိမ့္မယ္ဆိုတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ျဖစ္လည္း မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ စိတ္ေကာင္း ေစတနာမွန္ ရိွဖို့သာ အဓိကလို့ ထပ္ေလာင္း ေျပာလို ပါတယ္။
တခ်ဳိ႔ကေတာ့ ေျပာေကာင္းေျပာပါလိမ့္မယ္။ အေျပာေတာ့လြယ္တယ္ လက္ေတြ႔လုပ္ဖို့က မလြယ္ဘူး ဆိုတာမ်ဳိးပါ။ ျမန္မာ ျပည္ျကီး အမွန္တကယ္ လမ္းေျကာင္းမွန္ေပၚကို ေရာက္ေစခ်င္တယ္ဆိုရင္ လုပ္ရမယ့္ နည္းက ထူးဆန္းတဲ့နည္း မဟုတ္ပါဘူး။ ဘယ္ႏိုင္ငံျခားကမွလည္း တင္သြင္းလာစရာ မလိုပါဘူး။ အဲတာက ဘာတုန္းဆိုေတာ့ ဖ်က္ျမင္းေတြကို ေဘးခ်ိတ္ ထားလိုက္ျပီး လက္ရိွအစိုးရ ေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ စစ္တပ္က ေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ အရပ္သားႏိုင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ တိုင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္ေတြ အားလံုးစုေပါင္းျပီး ပထမအဆင့္ ေစတနာမွန္မွန္နဲ့ ေဆြးေနြးလိုက္ရင္ အခ်ိန္တိုတိုအတြင္းမွာ အားလံုးသာဓု ေခၚႏိုင္တဲ့ အေျဖတရပ္ကို ၂ဝ၁၅ ေရြးေကာက္ပဲြ မတိုင္မီ ေတြ႔ရိွမွာ ျဖစ္ပါေျကာင္း။
ေဇာ္မင္း
ျမန္မာျပည္မွာ အခုရင္ဆိုင္ေနရတဲ့ ျပႆနာေတြက မ်ားေျမာင္လွပါတယ္။ ျပည္သူေတြရဲ့ အမွန္တကယ္ မဲဆႏၵနဲ့ အတည္ျပု ထားတာ မဟုတ္တဲ့ ၂ဝဝ၈ ဖဲြ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ၊ အဲဒီဖဲြ႔စည္းပံုအရ အာဏာစြမ္း အျပည့္အဝရရိွေနတဲ့ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ား၊ ျကိုတင္မဲဆိုတဲ့ မဲေတြနဲ့ အစိုးရျဖစ္လာတဲ့ အခုလက္ရိွအစိုးရ၊ ေခတ္အဆက္ဆက္ကေန အခုအထိ တည္ရိွေနတဲ့ လယ္သိမ္း ေျမသိမ္းကိစၥေတြ၊ သဘာဝအရင္းအျမစ္ေတြကို စိတ္ျကိုက္ထုတ္ယူေနတဲ့ အေျခအေန၊ ေျကာက္မက္ဖြယ္ ေကာင္းေလာက္ေအာင္ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ ပ်က္သုဥ္းလာေနမႈ၊ ခရိုနီေတြရဲ့ ျကီးမားဆဲ အခန္းက႑၊ ဆင္းရဲနြမ္းပါးမႈကို ကတိေပးထားသလို မေလွ်ာ့ျခႏိုင္ေသးတာ၊ ဘာမွ အာဏာမရိွတဲ့ လႊတ္ေတာ္၊ တရုတ္ကုမၸဏီမ်ားရဲ့ ျသဇာရိပ္ ျကီးသထက္ျကီးလာျခင္း၊ ျပည္နယ္ေတြ ျပည္နယ္အေရးကို ကိုယ္တိုင္စီမံခန့္ခဲြႏိုင္ခြင့္ အမွန္တကယ္ မရေသးတဲ့ ကိစၥ၊ တိုင္းရင္းသားေရးရာ ျပႆနာေတြ မေျပလည္ေသးပဲ ဟိုေနရာဒီေနရာေတြမွာ တိုက္ပဲြေတြ ဆက္ရိွေနေသးတာ၊ လာမယ့္ ၂ဝ၁၅ ေရြးေကာက္ပဲြ ျဖစ္ႏိုင္ေျခ ရိွ-မရိွ ဆိုတဲ့ အေျပာအဆိုမ်ဳိး၊ ပညာေရး က်န္းမာေရး နိမ့္က်မႈကို မျမွင့္တင္ႏိုင္ေသးတာ၊ ႏိုင္ငံသားအမ်ားစု လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားကို ေစ်းခ်ဳိခ်ဳိနဲ့ မသံုးစဲြႏိုင္ေသးတာ၊ ၂ဝ၁၅ ေရြးေကာက္ပဲြမွာ ဘယ္လို မဲေပးတဲ့ စနစ္ကို အသံုးျပုျကမွာလဲ စသျဖင့္ စံုလွပါတယ္။ ေနာက္ထပ္လည္း က်န္ပါေသးတယ္။ ေရးရင္ ကုန္ႏိုင္မွာ မဟုတ္လို့ ဒီေလာက္ပဲ ေဖာ္ျပပါရေစ။
အဲသေလာက္ ျပႆနာေတြ မ်ားေျမွာင္လွျပီး အဓိက်တဲ့ ျပႆနာေတြကို မေျဖရွင္းႏိုင္ေသးသေရြ့ ဒီတိုင္းျပည္ဟာ ဘယ္မွ ေရာက္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဖြံ႔ျဖိုးေရးတို့ ဘာတို့ ေျပာေနတာဟာ လြမ္းေကာင္းေအာင္ ေျပာတဲ့သေဘာသာ ျဖစ္ေနပါတယ္။ တကယ္တန္းေျပာရရင္ ျမန္မာျပည္ဟာ ဘာရုပ္မွ မေပါက္ေသးပါဘူး။
ဒီမိုကေရစီမွာ အားေကာင္းတဲ့ အတိုက္ခံပါတီဆိုတာ ရိွရပါတယ္။ ဒါမွမဟုတ္ရင္ ကေမၻာဒီးယားလို ျဖစ္ေနပါလိမ့္မယ္။ ကေမၻာဒီးယားမွာ အပတ္တိုင္း ဟြန္ဆန္ ႏိုင္လို့ ဝန္ျကီးခ်ဳပ္ျဖစ္ပါတယ္။ သူ့သားက ျကယ္နွစ္ပြင့္ဆိုလား ျကယ္သံုးပြင့္ ဆိုလား ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျကီး အဆင့္လို့ ဆိုပါတယ္။ အေမရိကန္ ဝက္စ္ပိြုင့္ စစ္တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းဆင္းျဖစ္သလို၊ အဂၤလန္ ႏိုင္ငံကေန စီးပြားေရးဆိုင္ရာ မဟာဝိဇၨာဘဲြ႔လည္း ရရိွခဲ့သူပါ။ ဒါေပမဲ့ ကေမၻာဒီးယားႏိုင္ငံဟာ ဒိီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံေတာ္လို့ အခုအထိ မေျပာႏိုင္ေသးပါ။ ဘာေျကာင့္တုန္း ဆိုေတာ့ အထက္ကေျပာခဲ့သလို အတိုက္ခံပါတီဆိုတာေတြကို တရားမွ်တမႈနဲ့ အညီ ရွင္သန္ခြင့္ မေပးထားတာေျကာင့္ပါ။ အတိုက္ခံပါတီေတြ အားမေကာင္းေတာ့ ေနာက္ဆံုးမွာ ေရြးေကာက္ပဲြလုပ္တိုင္း အာဏာရလက္စ အစိုးရသာ ျပန္ျပီး အာဏာရတာ မဆန္းေတာ့သလို ျဖစ္ေနပါတယ္။ အတိုဆံုးေျပာရရင္ ပါတီစံု ဒီမိုကေရစီ သြားတဲ့လမ္းမွာ အင္အားေကာင္းတဲ့ အတိုက္ခံဆိုတာ ရိွကို ရိွမွ ဟိုဖက္ဒီဖက္ အစြန္းေတြကို ထိမ္းသိမ္းႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။
အင္ဒိုနီးရွားႏိုင္ငံကေတာ့ ဒီေနရာမွာ အေရွ့ေတာင္အာရွ ႏိုင္ငံမ်ားအတြင္း အေတာ္ေလး လြတ္လပ္ပြင့္လင္းလာတယ္လို့ ေျပာႏိုင္ပါတယ္။ သူတို့လည္း တခ်ိန္တုန္းက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဟာင္း သမၼတဆူဟာတိုရဲ့ ဖဲြ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒေအာက္မွာ ပိျပားေနခဲ့ရတဲ့ တိုင္းျပည္တခုပါ။ အင္ဒိုနီးရွားစစ္တပ္က ၂၅% ပါလီမန္မွာ အသားလြတ္ ဝင္ေနရာယူခဲ့ပါတယ္။ ႏိုင္ငံျခား ရင္းနီွးျမႇဳပ္နံွမႈ မွန္သမွ် သမၼတ ဆူဟာတို လက္ေအာက္ကပဲ သြားရေလ့ရိွပါတယ္။ အဲတာေျကာင့္ သမၼတ ဆူဟာတိုနဲ့ သူရဲ့ မိသားစု၊ သူတို့ စီးပြားဖက္ေတြဟာ ရက္ရက္စက္စက္ ခ်မ္းသာျကပါတယ္။ သမၼတ ဆူဟာတိုရဲ့ ႂကြယ္ဝမႈဟာ အေမရိကန္ ေဒၚလာ ၁၅ဘီလီယံ ကေန ဘီလီယံ ၂ဝ ေက်ာ္ေလာက္အထိ ရိွခဲ့တယ္လို့ ေျပာျကပါတယ္။ အဲသေလာက္ ခ်မ္းသာျကြယ္ဝျပီး ျသဇာျကီးမားခဲ့တဲ့ အုပ္စုျကီးဟာ ေနာက္ဆံုးေတာ့ လူထုအံုျကြမႈေျကာင့္ အာဏာေနရာက ဆင္းေပး ခဲ့ရပါတယ္။ သူတို့ဟာ သူတို့ ေနာင္တတရားရလို့ ဆင္းေပးသြားတာ မဟုတ္ပါ။
ဆူဟာတို အာဏာက ဆင္းသြားျပီး ေနာက္တက္လာတဲ့ အင္ဒိုနီးရွား ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ အဆက္ဆက္ဟာ အရပ္သားပဲ ျဖစ္ျဖစ္ စစ္တပ္ကလာတဲ့သူပဲ ျဖစ္ျဖစ္ တူညီတဲ့ အေတြးအျမင္တခု ရိွပါတယ္။ အဲဒီ အေတြးအျမင္ကလည္း အေတြ႔အျကံု မ်ားထဲက ရရိွလာတာပါ။ ဘာအေတြးအျမင္လည္းဆိုေတာ့ အင္ဒိုနီးရွားႏိုင္ငံမွာ တိုင္းရင္းသား ျပႆနာကို မွန္မွန္ကန္ကန္ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းဖို့ လိုလာျပီဆိုတဲ့ အေတြးအျမင္ပါ။ သူတို့တိုင္းျပည္မွာ မတူကဲြျပားတဲ့ တိုင္းရင္းအုပ္စု ေလးရာေက်ာ္ ရိွပါတယ္။ ဒါေျကာင့္ မတူကဲြျပားတဲ့ ဘာသာစကားေတြကို ေျပာဆိုပါတယ္။ ကြ်န္းေပါင္း ေျမာက္မ်ားစြာနဲ့ စုဖဲြ႔ထားတဲ့ ႏိုင္ငံျဖစ္တာေျကာင့္ အဲဒီ တိုင္းရင္းသား အုပ္စုေတြဟာ ျပန့္နံွ့ျပီးတည္ရိွပါတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာလို တဆက္တစပ္ထဲ ရိွတဲ့ ေျမျကီးေပၚမွာ ရိွတာမ်ဳိးမဟုတ္ပါ။
တိုင္းရင္းသား ျပႆနာကို ေျကလည္ေအာင္ ေျဖရွင္းဖို့ ပထမဆံုး လုပ္ရပ္ကေတာ့ ဆူဟာတိုလက္ထက္က အတင္းအဓမၼ ခ်မွတ္က်င့္သံုးခဲ့တဲ့ စစ္တပ္ဗဟိုျပုတဲ့ ဖဲြ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ဖ်က္သိမ္းလိုက္ပါတယ္။ ေနာက္သက္ဆိုင္ရာ တိုင္းရင္းသား အုပ္စု အသီးသီးနဲ့ စကားေျပာပါတယ္။ စစ္စစ္မွန္မွန္ ေျပာတာပါ။ အခုျမန္မာျပည္မွာ လုပ္ေနတဲ့ ျငိမ္းခ်မ္းေရး လုပ္ငန္းစဥ္ အတိုင္းဆိုရင္ အင္ဒိုနီးရွားရဲ့ တိုင္းရင္းျပႆနာဟာ အခုအထိမေျပာနဲ့ ေနာက္ဆယ္သက္ ျကာေတာင္ ျပီးဦးမွာ မဟုတ္ပါ။ ဒီေနရာမွာ ေတြ႔ရတာက အင္ဒိုနီးရွား ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ့ တိုင္းျပည္ေကာင္းေစဖို့ ေစတနာကို ထင္ထင္ ရွားရွား ျမင္ရျခင္းပါ။ ျမန္မာျပည္မွာလို ျငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေနြးပဲြေခၚလိုက္ ေတာ္ေန ေသနတ္ ျပန္ေပါက္လိုက္ ဆိုတာမ်ဳိး မရိွခဲ့ပါ။ ဒါေပမဲ့ အင္ဒိုနီးရွားမွာတုန္းက ျကားထဲမွာ ဖ်က္ျမင္းေတြကလည္း ရိွေနေတာ့ အဲဒီ ကပ်က္ကရက္ေတြလည္း နိွမ္နင္းခဲ့ ရပါေသးတယ္။ တိုင္းျပည္ေကာင္းစားဖို့ ေစတနာလိုတယ္ ဆိုတာကို ေထာက္ျပ ခ်င္တာပါ။ ေစတနာ မပါရင္၊ ေစတနာမရိွရင္ ဘယ္နည္းကို သံုးသံုး ဘယ္ေဖာ္ျမူလာနဲ့ပဲ စခန္းသြားသြား ေအာင္ျမင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။
ဟိုတရက္ ျမန္မာပညာရွင္တဦးဆိုသူက လာမယ့္ ၂ဝ၁၅ ေရြးေကာက္ပဲြအတြက္ ေရြးေကာက္ပဲြစနစ္အသစ္တခု လိုအပ္ တယ္လို့ ဆိုတာကို ျကားလိုက္ပါတယ္။ ဒီပညာရွင္က မဲမ်ားသူအႏိုင္ယူဆိုတဲ့ အရင္ ေရြးေကာက္ပဲြပံုစံဟာ ျမန္မာျပည္ရဲ့ အေရြ့ကို အေနွာက္အယွက္ ျဖစ္ႏိုင္တယ္လို့ ဆိုပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ပီအာစနစ္နဲ့ ေရြးေကာက္ပဲြကို သြားမွာလား ဆိုေတာ့လည္း အဲဒီအတိုင္း သြားသင့္တယ္လို့ တိတိက်က် ေျပာျကားျခင္း မရိွပါ။ ဒါေပမဲ့ ပီအာစနစ္ကို စိတ္အေတာ္ ယိုင္ပံုေတာ့ ေပါက္ပါတယ္။ အဆိုပါ ပညာရွင္ ေျပာခ်င္တဲ့ အဓိက အေျကာင္းက နဂိုအသံုးျပုခဲ့တဲ့ မဲမ်ားသူအႏိုင္ရတယ္ ဆိုတဲ့ စနစ္ကို မက်င့္သံုးဖို့ အဓိကထားျပီး ေျပာတာလို့ ျမင္ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ဆန္းစစ္ ျကည့္ရင္ ျမန္မာျပည္ဟာ အဂၤလိပ္ လက္ထက္ကေန အခုအခ်ိန္အထိ က်င့္သံုးခဲ့တဲ့ မဲမ်ားသူအႏိုင္ရတဲ့ စနစ္ကို စြန့္လႊတ္ျပီး တခါမွ မက်င့္သံုးဘူးတဲ့ စနစ္ကို အသံုးျပုဖို့ဆိုတာ အဆင့္သင္ျဖစ္မျဖစ္ ဆိုတဲ့ ကိစၥက အေရးျကီးလာပါတယ္။ လာမယ့္ ေရြးေကာက္ပဲြမွာ ရံႈးႏိုင္တဲ့ ပါတီျကီး တခုအတြက္ ကိုယ္စားေျပာေပး ေနသလားလို့ ျမင္မိပါတယ္။ တိုင္းျပည္ တိုးတက္ေရးလို့ ေျပာေနတဲ့အပိုင္းမွာ ေစတနာ မရိွရင္၊ ေစတနာ မပါရင္ ဘယ္နည္းကိုသံုးသံုး တိုင္းျပည္တိုးတက္ ျငိမ္းခ်မ္းမွာ မဟုတ္ဘူးလို့ အတိအလင္း ေျပာလိုပါတယ္။
အခု လက္ရိွအာဏာရထားတဲ့ အစိုးရနဲ့ အာဏာေတြ အမ်ားျကီး ဆုပ္ကိုင္ခြင့္ရထားတဲ့ တပ္မေတာ္ ေခါင္းေဆာင္ေတြ အေနနဲ့ ျမန္မာျပည္က တိုင္းရင္းသား ျပႆနာကို ဘယ္လို ရႈျမင္ပါသလဲ။ လက္နက္ကိုင္ သူပုန္ေတြ၊ ေသာင္းက်န္းသူ ေတြလို့ ျမင္ထားပါသလား။ ဒါမွမဟုတ္ နွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ နစ္နာေနတဲ့ တိုင္းရင္းသား အခြင့္အေရးမ်ားအတြက္ လႈပ္ရွား ရုန္းကန္ ေနသူေတြလို့ သေဘာ ထားသလား။ သူပုန္ေတြ ေသာင္းက်န္းသူေတြလို့ ျမင္ေနဆဲ ဆိုရင္ေတာ့ ေခ်မႈန္းပစ္မယ္ ဆိုတဲ့ ဖက္က အားသာလိမ့္မယ္လို့ ထင္ပါတယ္။ ေခ်မႈန္းမယ္ဆိုတဲ့ အခံက ရိွေနဆဲဆိုရင္ေတာ့ အခု မျကာမျကာ ေတြ႔ဆံု ေနျကတဲ့ ေဆြးေနြးပဲြ ေတြဟာ အတုအေယာင္သေဘာသာ သက္ေရာက္ ပါလိမ့္မယ္။ သူတို့လည္း သူတို့အခြင့္အေရး အတြက္ တိုက္ပဲြဝင္သူေတြလို့ သေဘာထားႏိုင္ပါမွ ေဆြးေနြးပဲြေတြဟာ အဓိပၸါယ္ရိွတဲ့ ေဆြးေနြးပဲြေတြ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ အခြင့္အေရးအတြက္ တိုက္ပဲြဝင္သူ ေတြလို့ ျမင္ပါမွ တန္းတူေရးဆိုတာကို လက္ခံမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
တန္းတူေရးကို လက္ခံပါမွ အနာဂတ္မွာ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု တည္ေဆာက္ေရးဆိုတာ အသက္ဝင္ပါလိမ့္မယ္။ အလုပ္ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ တိုင္းရင္းသားအေရးဟာ စစ္စစ္မွန္မွန္ ေစတနာ ေရွ့ထားျပီး ေျဖရွင္းရမယ့္ အေရးလို့ သေဘာပိုက္ မိတယ္ဆိုရင္ ေရွ့မွာ ရလဒ္ေကာင္း ေတြကို ဆုပ္ကိုင္မိမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီကမွတဆင့္ တိုင္းျပည္တစံုလံုး တိုးတက္ေရးကို ေနွာင့္ေနွးေစတဲ့ ခရိုနီျပႆနာေတြ၊ အခြန္ေရွာင္တာေတြ၊ အႏိုင္က်င့္တာေတြ၊ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူ ကိစၥေတြကို ေကာင္းေကာင္း ကိုင္တြယ္ႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ စနစ္ေဟာင္းကို က်င့္သံုး ေနဆဲျဖစ္လို့ နိမ့္က်ေနတဲ့ ပညာေရး က်န္းမာေရး စီးပြားေရး စတာေတြကိုပါ တဆက္ထဲ ျမွင့္တင္ႏိုင္မွာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။
အင္ဒိုနီးရွားမွာတုန္းက အေျပာင္းအလဲ ျဖစ္ျပီးေနာက္ပိုင္း ခရိုနီတိုင္းကို အေရးယူတာမ်ဳိး မလုပ္ခဲ့ပါဘူး။ ဆူဟာတို လက္ထက္က ရုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ စားထားဝါးထားလို့ မျဖစ္မေန အေရးယူရမယ့္ သူမ်ဳိးေတြကိုေလာက္သာ ျပည္သူအမ်ား ေရွ့ေမွာက္မွာ အေရးယူအျပစ္ ေပးခဲ့တာပါ။ အင္ဒိုနီးရွားမွာ လုပ္ခဲ့ကိုင္ခဲ့တဲ့ နည္းနာက ညင္သာပါတယ္။
ေရွ့လာမယ့္ အနာဂတ္အတြက္ ျမန္မာျပည္ရဲ့ အေျပာင္းအလဲေတြ ေျဖာင့္ျဖူးဖို့၊ လမ္းသာဖို့ အတြက္ ေဆာင္ရြက္မယ္ ဆိုရင္ ေဆာင္ရြက္ရမယ့္ နည္းလမ္းေတြကေတာ့ တိုင္းျပည္တစံုလံုးအေပၚမွာ ေစတနာ ရိွတယ္ဆိုတာကို ရိုးရိုးသားသား ေဖာ္ေဆာင္ ျပသဖို့သာ လိုပါတယ္။ ျမန္မာပညာရွင္တဦး ေျပာေနသလို ဟိုလိုလုပ္မွ ဒီလိုလုပ္မွ၊ ဟိုနည္းကိုသံုးမွ ဒီနည္းကို သံုးမွ အဆင္ေျပလိမ့္မယ္၊ ေအာင္ျမင္လိမ့္မယ္ဆိုတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ျဖစ္လည္း မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ စိတ္ေကာင္း ေစတနာမွန္ ရိွဖို့သာ အဓိကလို့ ထပ္ေလာင္း ေျပာလို ပါတယ္။
တခ်ဳိ႔ကေတာ့ ေျပာေကာင္းေျပာပါလိမ့္မယ္။ အေျပာေတာ့လြယ္တယ္ လက္ေတြ႔လုပ္ဖို့က မလြယ္ဘူး ဆိုတာမ်ဳိးပါ။ ျမန္မာ ျပည္ျကီး အမွန္တကယ္ လမ္းေျကာင္းမွန္ေပၚကို ေရာက္ေစခ်င္တယ္ဆိုရင္ လုပ္ရမယ့္ နည္းက ထူးဆန္းတဲ့နည္း မဟုတ္ပါဘူး။ ဘယ္ႏိုင္ငံျခားကမွလည္း တင္သြင္းလာစရာ မလိုပါဘူး။ အဲတာက ဘာတုန္းဆိုေတာ့ ဖ်က္ျမင္းေတြကို ေဘးခ်ိတ္ ထားလိုက္ျပီး လက္ရိွအစိုးရ ေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ စစ္တပ္က ေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ အရပ္သားႏိုင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ တိုင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္ေတြ အားလံုးစုေပါင္းျပီး ပထမအဆင့္ ေစတနာမွန္မွန္နဲ့ ေဆြးေနြးလိုက္ရင္ အခ်ိန္တိုတိုအတြင္းမွာ အားလံုးသာဓု ေခၚႏိုင္တဲ့ အေျဖတရပ္ကို ၂ဝ၁၅ ေရြးေကာက္ပဲြ မတိုင္မီ ေတြ႔ရိွမွာ ျဖစ္ပါေျကာင္း။
ေဇာ္မင္း
No comments:
Post a Comment